Leven zonder Einde is een transmediaal gedicht over eeuwigheid dat tot stand komt met de input van mensen die levensbedreigend ziek zijn. Het project bestaat hoofdzakelijk uit een poëtische documentaire en een digitale dichtbundel.

Het concept werd bedacht door filmmaakster Vanesa Abajo Pérez. Toen haar tante ongeneeslijk ziek werd, maakte zij samen met haar een korte poëtische film. Na het overlijden van haar tante, kwam Vanesa op het idee om een soortgelijk project te initiëren met een groter publiek. Met de steun van het Mediafonds en in samenwerking met het Antoni van Leeuwenhoek ziekenhuis deed zij research. Samen met dichteres Maud Vanhauwaert en user experience ontwerper Elma Wolschrijn werd het idee uitgewerkt en nam het project de huidige vorm aan.

In de loop van 2017 worden er diverse events georganiseerd om de doelgroep van het project actief te betrekken in het creatief proces.